لخته خون می تواند به علت شرایط مختلف و در قسمت های گوناگونی از بدن تشکیل شود. وقتی خون در یک جراحت مثل بریدگی، لخته می شود، مفید است، زیرا از خونریزی آن قسمت جلوگیری می کند. اما گاهی اوقات لخته خون در اندام های مهمی از بدن مانند مغز و ریه ها تشکیل می شود که مشکل زاست و نیاز به درمان پزشکی دارد.

لخته خون می تواند در داخل سیاهرگ های کوچک نزدیک به سطح پوست (التهاب ورید سطحی) ایجاد شود که باعث قرمزی، ورم و درد آن قسمت می شود. این مشکل به ندرت عوراضی به وجود می آورد و درمان کمی نیاز دارد.

لخته های خونی که در داخل سیاهرگ های بزرگ ترو عمیق تر بدن (ترومبوز ورید عمقی) تشکی می شوند، علائم گسترده ای در آن قسمت که معمولا پاها هستند به وجود می آورند و مشکلات خطرناک تر و جدی تری را باعث می گردند.

همچنین لخته های خونی ممکن است از محل اصلی خود جدا شوند و به قسمت دیگری از بدن بروند و به آنجا آسیب برسانند.

لخته های خونی که از ترومبوز ورید عمقی (در پاها) جدا می شوند و به ریه ها می روند باعث لخته شدن خون مرگبار در ریه ها می گردند (آمبولی ریه).

لخته های خونی که در یکی از حفرات قلب ایجاد می شوند، معمولا به دلیل ریتم نامنظم قلبی مانند فیبریلاسیون دهلیزی است. این لخته های خون از قلب به مغز می روند و باعث بروز سکته مغزی می شوند.

لخته های خونی که در سرخرگ های قلب ایجاد می شوند، می توانند رگ های قلب را ببندند (از جریان خون در سرخرگ قلبی جلوگیری کنند) و باعث سکته قلبی شوند.

لخته های خونی که در سرخرگ کاروتید گردن ایجاد می شوند، می توانند به مغز بروند و باعث سکته مغزی شوند.